Ujedinjeni Arapski Emirati

Do sada su se svi upoznali sa Dubaijem – futurističkim gradom u sred arapske pustinje koji već više od dve decenije privlači turiste sa svojim nesvakidašnjim atrakcijama, najvišoj zgradi na svetu, prelepim plažama i najeksluzivnijim hotelima. Međutim Ujedinjeni Arapski Emirati su mnogo više od toga – sastoje se iz sedam Emirata koji su se udružili u federaciju koja je danas jedna od najrazvijenijih država na svetu i osim nafte po kojoj su poznati, danas ulažu sve više u nove tehnologije, transport ali i turizam. 1971. godine nastala je federacija Ujedinjenih Arapskih Emirata koja se osim Dubaija sastoji i iz Abu Dabija, Šardže, Ađmana, Um el Kuvejna i Fudžejre. Sedmi Emirat – Ras el Hajma se priključio godinu dana kasnije, 1972. godine.

Klima Ujedinjenih Arapskih Emirata je pustinjska tako da treba izbegavati vreli letnji period kada su temperature nepodnošljive i za lokalno stanovništvo. Najbolji period za posetu je od novembra do aprila. Kuhinja je vrlo zanimljiva jer osim klasične arapske ima i dosta začina i uticaja indijske i drugih azijskih kuhinja. Nekada skup malih pustinjskih naseobina razbacanih po persijskom zalivu gde su se nomadi bavili stočarstvom i vađenjem bisera iz mora, danas su Ujedinjeni Arapski Emirati država koja je jedan od najvećih izvoznika nafte na svetu. Ali kako su svesni da nafte neće biti zauvek tu, užurbano rade na razvijanju ostalih grana privrede a inostranim gostima je najzanimljivija činjenica da su turizam stvorili ni iz čega.

Sve je počelo krajem devedesetih godina kada je u Dubaiju izgrađen jedan od najviših hotela Burdž el Arab, koji je sinonim za luksuz i danas je jedan od simbola Emirata. Nakon toga, svi svetski hotelski brendovi su počeli da ulažu u turizam u ovu pusinjsku državu a brojne atrakcije su privlačile sve više turista. Danas je moguće posetiti i najvišu zgradu na svetu – Burdž Kalifu, ali osim inovativnih građevina i dobre turističke infrastrukture u Dubaiju treba posetiti i stari deo grada gde ćete osetiti mirise orijenta i biti u prilici da vidite kako živi lokalno stanovništvo. Ujedinjeni Arapski Emirati danas imaju nešto više od 10 miliona stanovnika ali samo 10% od tog broja se odnosi na lokalce dok većinu čine stranci, pre svega indijci i radna snaga iz drugih azijskih država, Bangladeša, Filipina, Pakistana ali ima i sve više evropljana pa i naših ljudi koji rade na različitim pozicijama.

Abu Dabi je glavni grad Ujedinjenih Arapskih Emirata i ima najveću površinu kao i najveći izvoz nafte. Ali i pored bogatih nalazišta nafte, Abu Dabi je i sve veći rival Dubaiju kada je turizam u pitanju. Osim luksuznih hotela u Abu Dabiju možete posetiti jednu od najlepših džamija na svetu – džamiju Šeika Zajeda koja privlači veliki broj turista. Tu su i prelepe plaže ali i zabavni parkovi kao i mogućnost posete pustinji koja je po mnogima upravo najlepša na teritoriji Emirata Abu Dabi.

Šardža je emirat koji je poznat po tradicionalnoj arapskoj arhitekturi. Ima mnoštvo muzeja i sadržaja kulturnog turizma. Iako se nalazi pored Dubaija, Šardža je mnogo mirniji grad i idealan je za turiste koji žele da preko dana uživaju u obilascima muzeja ili mirnog odmora na plaži a tokom večernjih sati mogu da posete restorane i klubove Dubaija koji se nalazi samo desetak kilometara zapadno.

Ađman je sledeći emirat koji takođe sve više ulaže u turizam. U ovom Emiratu brojni hoteli se nalaze na samoj plaži, ali osim klasičnog odmora i uživanja u persijskom zalivu moguće je posetiti i tradicionalne pijace, muzeje kao i malu tvrđavu koja se nalazi u centru grada. Istočno od Ađmana nalazi se Um el Kuvain koji je najmanje razvijen Emirat, danas je potpuno autentičan jer nema razvijen turizam i možete videti kako su Emirati izgledali pre turističkog razvoja. Poznat je po šumama mangrova i očuvanoj prirodi. Ras el Hajma je Emirat koji se poslednji pridružio federaciji. Danas je to mesto nepreglednih peščanih plaža sa najprijatnijom klimom u celoj zemlji. Osim prelepog mora i plaža sa zlatnim peskom ovaj Emirat ima i visoke planine što mu omogućava da razvija i avanturistički i aktivni turizam po kojem je danas prepoznat.

Fudžejra je emirat koji izlazi na indijski okean. To je mesto velikih plantaža urmi i možete videti nepregledna polja pod palmama. Danas je ovaj emirat poznat i kao idealno mesto za vodene sportove ali i za kulturni turizam jer ima očuvane tvrđave i jednu od najstarijih džamija na arapskom poluostrvu.

Rodos – ostrvo sunca i vitezova

destinacije

Sa stotinama prelepih ostrva, Grčka je turistički raj. Ali kako odabrati savršeno ostrvo za sledeći odmor? Neka ostrva su poznata po prelepim plažama, ali bez noćnog života i kulture, a neka imaju zanimljiva arheološka nalazišta, ali ne i najbolje hotele ili plaže. Postoji ostrvo koje ima kombinaciju svih stvari koje obožavamo kada je Grčka u pitanju – od neverovatnih pejzaža i plaža sa svim nijansama plave do najlepših sela, muzeja i arheoloških nalazišta. To je Rodos – ostrvo sunca i vitezova. Pre svega zašto ostrvo sunca? To je očigledno, Rodos je jedno od najsunčanijih ostrva na mediteranu i tokom vašeg boravka možete biti sigurni da ćete imati plavo nebo tokom skoro svih dana letovanja, a osim toga to je i ostrvo antičkog boga Heliosa, boga sunca koji je Rodos dobio na poklon od Zevsa. Ali odkud pored sunca i vitezovi? Nakon krstaških ratova i poraza od islamskih snaga, kada su izgubili Jerusalim i teritorije svete zemlje, krstaši, odnosno vitezovi templari i vitezovi ostalih redova, naselili su prvo Kipar, zatim Rodos i na kraju Maltu gde i danas postoji red malteških vitezova. Tokom boravka na ostrvu Rodosu izgradili su prelepe tvrđave i ono što je danas ostatak srednjevekovnog grada Rodosa sa zidinama, crkvama i palatama.

Na Rodosu ima toliko mesta, muzeja, tvrđava i plaža koje treba posetiti. Ali evo nekih od glavnih atrakcija, kao i nekih tajnih: Grad Rodos – Stari grad Rodosa smatra se jednim od najlepših u celoj Grčkoj, miriše na kožu, začine i kafu – miriše na orijent. Čak i arhitektura podseća na bazare Dalekog istoka. Kupole džamija i vitki minareti svedoče o turskoj vlasti. Veličanstvene građevine vitezova, kao što je moćna palata Velikog majstora, još su impresivnije. Tu se stvorila neverovatna raznovrsnost prodavnica, taverni i kafića, za turiste iz celog sveta, unoseći život u stare ulice. Najlepši pogled na grad i luku Mandraki pruža se šetnjom starim gradskim zidom. Postoji živopisni lavirint uličica, oivičenih prelepim unutrašnjim dvorištima, džamijama pored kapela iz vizantijskog doba, kao i turskim fontanama i ruševinama gotičkih crkava. A možete se prošetati do Monte Smita, pored prelepih vila u tropskim baštama, diveći se elegantnom hramu Atine i drevnom stadionu, dok u isto vreme imate sav Rodos pred nogama, luku, plaže i svo egejsko plavetnilo.

Palata Velikog majstora – je nesumnjivo glavna turistička atrakcija srednjovekovnog grada. Nalazi se severozapadno, na najvišoj tački grada. Sagradili su ga vitezovi hospitalci Jerusalima, na mestu prethodnog utvrđenja iz 7. veka, bila je rezidencija Velikog majstora i mesto gde su se održavale konferencije viteškog reda. Unutar dvora su sačuvani sarkofazi svih velikih majstora.

Kalitea – Kompleks je izgrađen za vreme italijanske vladavine, kako bi bio centar za terapiju i rekreaciju za Italijanske
turiste oko postojećih, prirodnih termalnih izvora. Kupatila su svečano otvorena 1. jula 1929. godine, odmah nakon završetka puta, koji je vodio od Rodosa do Kaliteje. Dizajnirao ga je arhitekta Pjetro Lombardi, koji je kombinovao vizantijske i muslimanske sa klasično grčkim elementima, mudro integrisanim u celokupnu kompoziciju.

Plaža u gradu Rodosu – Na ovoj kosmopolitskoj plaži, na severnoj strani grada, možete uživati u suncu i azurnoj vodi, na samo nekoliko koraka od centra grada. Veliki hoteli, taverne, barovi i prodavnice su takođe u blizini.

Lindos je poznat ne samo po svom tradicionalnom naselju, drevnom akropolju i značajnom arheološkom nalazištu, već i po prelepim plažama. Pejzaž je u obliku amfiteatra, sa akropolom koja dominira pejzažom odozgo, dok snežno belo naselje klizi sve do zamka. Plivanje u smaragdnim vodama i uživanje u pogledu koji se nalazi pred vama je životno iskustvo koje ćete zauvek pamtiti.

Manastir Filerimos se nalazi na brdu iznad Jalisosa, oko 10 km od grada Rodosa, u blizini lokaliteta
antički Jalisos. Sagradili su ga vitezovi Svetog Jovana u srednjem veku, a rekonstruisan je početkom 20. veka. Manastir je posvećen Bogorodici Životvornoj (Zoodochos Pighi) i njegova arhitektura je mnogo drugačija od uobičajenih manastira u Grčkoj. Njena kamena konstrukcija u gotskom stilu, podignuta je na mestu starijeg vizantijskog manastira. Na tvrđavi Filerimos nalazi se crkva Bogorodice Filerimos koju su podigli vitezovi Reda Svetog Jovana, kao i mnogi vernici. spomenici antičkog, vizantijskog i viteškog perioda. Ovaj manastir je i poznat po tome što je Ikona koju je po predanju naslikao Sveti Luka zanimljivim istorijskim putevima stigla sve do Crne Gore. Ikona Presveta Bogorodica Filermosa se danas čuva u Istorijskom muzeju Crne Gore u Cetinju. Prema predanju, delo je Svetog Apostola Luke, koji je naslikao 46. godine. Ikona je vekovima bila u vlasništvu Malteških vitezova, koji su je poklonili Ruskom caru za zaštitu koje im je pružio. U Rusiji je Ikona Presveta Bogorodica Filermosa bila skoro vek i po, do kraja Oktobarske revolucije, kada je izneta i odnesena u Dansku. Zatim je neko vreme bila u Berlinu, da bi 1928. godine, zajedno sa dve velike svetinje, česticom Časnog Krsta i šakom Jovana Krstitelja stigla u Beograd, kao poklon ruskog i kralja Aleksandra i kralja Srbije. Do 1941. godine čuvana je u dvorskoj crkvi, da bi tokom povlačenja kraljevske porodice preko Crne Gore, kralj Petar II Karađorđević manastiru Ostrog. Od tada se ova velika svetinja nalazi u Crnoj Gori.

Muzej pčela – Posetite jedinstveni i originalni muzej pčela i pogledajte neverovatan svet pčela u oglednim košnicama, tradiciju i istoriju pčelarstva na Rodosu, kako se dobija med (od pčele do stola). Saznajte sve o pčelama i njihovim vrednim proizvodima: medu, polenu, vosku, propolisu i matičnom mleču. Interakcija sa digitalnim izložbenim i edukativnim igrama. Prošetajte pčelinjom baštom i naučite više o bilju i cveću koje pčele posećuju. Na prodajnom mestu Muzeja možete degustirati i kupiti prirodne pčelinje proizvode.

Nea Potidea – tajna Halkidikija

destinacije

Nea Potidea je poznata i kao kapija Kasandre. To je jedno od brojnih naselja Halkidikija koje su naselile izbeglice iz Istočne Trakije 20-ih godina prošlog veka. Pored toga što svedoči burnom 20. veku, Nea Potidea je istorijski jedno od najbitnijih mesta, jer je uz obližnji Olintos bilo sedište antičkog Halkidikija i jedno od glavnih naselja severne Grčke. Najznačajniji relikt iz tog vremena je zid antičkog grada Potidee koji i danas okružuje severni deo grada i proteže se od Termajskog do zaliva Toroneos celom dužinom kanala.

Kanal je izgrađen još u prvom veku pre nove ere i nekoliko puta je bio zatrpavan i obnavljan. Nakon dolaska velikog broja izbeglica iz istočne Trakije tokom 20-ih godina prošlog veka, Nea Potidea se razvija u ribarsko naselje koje koristi prednost što izlazi na dva zaliva. Danas je to mirno i porodično mesto koje, pre svega, posećuju turisti iz Soluna, ali sve je više i stranih turista koji otkrivaju čari Nea Potidee. To je mesto koje krasi jedna od najdužih i najširih peskovitih plaža Kasandre. Velika uređena plaža je sa istočne strane grada, dok sa zapadne strane, koja gleda na zaliv Termaikos, nema uređene plaže jer je karakterišu strme litice. Osim velikog broja kafea, taverni i poslastičarnica, Nea Potidea je idealno mesto za turiste koji žele da provedu odmor u miru i šetnji.

Uz kanal Nea Potidee nalazi se lepo mesto za šetnju sa puno zelenila, gde možete videti ostatke antičkog utvrđenja, a na samom kraju šetališta nalazi se mali park, kao i pogled ka Nea Mudaniji, gde ćete uživati u lepim zalascima sunca. Kanal Potidee ima karakterističnu azurnu boju, a brojne lokalne taverne nude uvek sveže morske plodove koje svakodnevno donose ribari koji plove između dva zaliva.

Uranopolis – nebeski grad

destinacije

Uranopolis – mesto koje predstavlja kapiju Atosa i Svete Gore je i poslednje turističko mesto pre same monaške republike. Uranopolis kako mu samo ime na grčkom kaže – nebeski grad – predstavlja granicu između Svete Gore koje je posebni, samostalni deo Grčke u koju možete ući samo uz dozvolu i ako ste muškarac.

Uranopolis je grad sa dugom i burnom istorijom, a kako je danas spona između duhovnog i svetovnog dela Grčke. Možete očekivati mirno mesto u kojem borave stariji turisti ali i svi oni koji su zainteresovani za kulturni i religijski turizam i za poklonike koji dolaze iz celog sveta kako bi imali prilike da vide svetinje Atosa. Osim što se nalazi na granici između Svete Gore i ostatka Grčke, Uranopolis je mesto gde svi oni koji žele da posete manastire Atosa mogu da dobiju vizu za sam ulazak na Svetu Goru. Kako samo muškarci mogu da uđu na Svetu Goru i posete manastire uz njihovu dozvolu, čini se da je ovo duhovno i blago svetske kulture nedostupno ženskom delu poklonika. Međutim to je samo delimično tačno, jer iz Uranopolisa polazi veliki broj turističkih brodova koji obilaze poluostrvo i sa kojih ćete moći da vidite manastire iz blizine od 50 do 100 metara od obale. Na dnevnim polascima koje organizuje sve veći broj lokalnih agencija možete čuti više o istoriji i tradiciji Svete Gore, napraviti fotografije ali i uživati u igrama i vratolomijama galeba koji privlače pažnju turistima.

Osim gradske plaže u blizini Uranopolisa postoje i brojne divlje plaže i uvale koje su mahom peščane ali ima i dosta stenovitih uvala koje su skrivene tako da ćete do mnogih doći samo ako iznajmite čamce kojih je u izobilju u marini Uranopolisa. Sam grad ima veliki broj restorana, hotela, privatnog smeštaja, prodavnica u kojima pored lokalnih proizvoda, maslina, možete kupiti vino i ikone sa Svete Gore.

Zaštitni znak ovog mesta je vizantijska kula Andronikos koja datira iz prve polovine 14. veka a izgradilo ju je bratstvo manastira Vatopedi. Danas se tu nalazi mali arheološki muzej gde možete videti predmete iz svih istorijskih perioda, od antičke grčke istorije preko vizantije do otomanske okupacije i oslobođenja.

Paraćin – turistički potencijali

destinacije

Opština Paraćin se nalazi u srcu Srbije, deo je regiona Šumadije i Pomoravlja i pripada Pomoravskom okrugu. Nekada važni privredni centar pomoravlja, Paraćin je danas grad ubrzanih promena koji traži svoje mesto i na turističkoj mapi Srbije. Paraćin su osnovali Rimljani pod nazivom Sarmantes na Vojničkom putu, najpre kao stanicu za zamenu umornih konja. Od davnina je na raskrsnici puteva kojima su se kretale vojske, različite civilizacije ali i osvajači. Prvi put se naselje Paraćin pominje u Povelji kneza Lazara iz 14. veka. Ovom Poveljom on daruje manastiru sv. Atanasija i trg Parakinov brod. Paraćin je kao varoš sa trgom dobio naziv po skeledžiji Grku i prelazu-brodu preko reke (Parakinov brod).

Opština Paraćin zahvata deo bogatog i plodnog Srednjeg Pomoravlja, teritorija opštine Paraćin se spušta od Kučajskih planina na istoku prema Velikoj Moravi na zapadu ispresecana tokovima reka Crnice i Grze. Sam grad leži na 130 m nadmorske visine, 4 km udaljenosti od reke Velike Morave i na obalama Crnice.

U gradu možete posetiti zavičajni muzej gde ćete imati priliku da vidite artefakte brojnih civilizacija koje su ostavile trag u ovom delu Srbije od neolita, preko Kelta i Rimljana pa sve do savremenog doba. Ali osim muzeja i centra grada kroz koji protiče Crnica ono što je najzanimljivije za obilazak se nalazi u samoj okolini Paraćina. Izletište Grza, Manastir Lešje, Namasija, planina Juhor su samo neka od mesta koje vredi obići kada ste u Paraćinu.

Manastir Lešje, nadomak Paraćina predstavlja dragulj arhitekture, jer u Srbiji ne postoji ni približno sličan manastirski kompleks. Ne postoji zvaničan podatak kada je sagrađen manastir Lešje, ali u svakom slučaju na tom mestu je još od srednjeg veka postojala crkva, a kao jedan od obnovitelja same bogomolje se pominje i Car Lazar. U novijoj istoriji manastir Lešje dobija vrlo zanimljiv oblik koji se sastoji iz mešavine vizantijske, srpske i ruske tradicionalne arhitekture. Danas ovo mesto predstavlja važan religiozni centar ali i kulturno-istorijski spomenik koji treba obići.

Jedno od najpoznatijih izletišta u centralnoj srbiji je paraćinsko izletište Grza koje se nalazi dvadesetak kilometara od samog centra grada. Ovo je omiljeno izletište građana pomoravlja ali poslednjih godina ga otkrivaju i turisti iz cele Srbije pa i inostranstva. Sastoji se iz brojnih pešačkih staza, više jezera, vodopada ali i vidikovaca. U samom turističkom naselju Grza nalazi se više restorana, hotela i privatnih smeštaja. Grzu je najlepše posetiti tokom jeseni kada se ovaj prostor pretvara u eksploziju svih boja.

Sitonija – otkrijte najlepše plaže Halkidikija

destinacije

Kada razmišljamo o idealnom odmoru na moru jedna od prvih asocijacija nam je Grčka. Većina srpskih turista već decenijama tokom letnjih meseci posećuje Halkidiki i to ne bez razloga jer ovo poluostrvo važi za predeo sa najlepšim peskovitim plažama u Grčkoj. To je ujedno i region Grčke sa najvećim brojem plaža sa plavom zastavicom – to je jasan pokazatelj kvaliteta vode i međunarodni ekološki standard zaštite okoline.

Većina turističkih naselja na Halkidikiju se nalazi na prvom poluostrvu ili ,,prstu,, – Kasandri. Brojni hoteli i restorani su već od aprila spremni da ugoste turiste željne sunca, mora i dobrog provoda. Drugi prst, odnosno srednje poluostrvo Halkidikija – Sitonija je predeo koji karakteriše mnogo razuđenija obala i raznovrsne plaže, od malih uvala u obliku polumeseca do širokih peščanih plaža.

Vurvuru je mesto na istoku poluostrva Sitonije koje je poznato po velikom broju lepih plaža, prirodnim hladom koju pružaju borove šume i kristalno čistim morem.

Najpoznatija plaža mesta Vurvuru je Karidi. ,,Karidi beach,, je posećena već tokom proleća jer je plaža sa najtoplijom vodom Sitonije. Ono što je zanimljivo u vezi Karidi plaže, osim toplog i čistog mora je i sam oblik koji iz vazduha deluje kao savršeni polumesec, a samo desetak metara dalje nalazi se mikro Karidi ili mali Karidi. Jedna od posećenijih plaža Vurvurua je i plaža Fava. Turisti ovu plažu nazivaju i plaža krokodila zbog specifičnih stena koje imaju oblik krokodila i raznih drugih životinja.

Kavourotrypes beach – ili kako je turisti najčešće nazivaju Orange beach je jedna od najlepših plaža cele Grčke. Po specifičnim bojama vode više liči na karipsku plažu a iako nema smeštajne objekte u okolini to je jedna od najposećenijih plaža Sitonije. Turisti dolaze kolima ili motorima na ovu plažu uglavnom iz obližnjeg mesta Sarti. Orange beach se nalazi sa istočne strane poluostrva Sitonija, između mesta Sarti i Vurvuru.

Kalamitsi je plaža na samom jugu poluostrva Sitonija i sastoji se od nekoliko peskovitih plaža koje su idealne za sportove na vodi. Samo mesto ima nekoliko hotela i brojne privatne smeštaje tako da može da bude idalna baza za otkrivanje ostalih mesta na jugu Sitonije. Krasi je vrlo razuđena obala – manja ostrva i poluostrva a tokom leta turisti uživaju u čistoj vodi svih nijansi plave.

Toroni je mesto koje je dobro poznato turistima – ima dosta smeštajnih objekata i hotela a sama plaža ima plavu zastavicu, kao i većina plaža na Sitoniji. Ono što karakteriše ovu plažu je i antički grad Toroni. Ostaci starog grada su još jedan razlog da posetite ovu plažu koja nikada nije prepuna turista jer je jedna od najdužih a nalazi se na jugo-zapadu Sitonije.

Blizu Toronija, a mnogo manje poznata je plaža i mesto Porto Kufo. To je ujedno i jedan od najdubljih zaliva Grčke i tokom istorije je korišćen kao prirodna luka. Danas je to malo turističko mesto i krasi ga lepo uređena plaža ali i brojne staze za šetnju u okolnim brdima. Kao i Toroni, i u okolini Porto Kufa ćete naći ostatke antičkih civilizacija. Idealna je za aktivni ali i za nautički turizam.

Trani Amouda beach je jedna od najvećih plaža Sitonije koja se nalazi pored mesta Ormos Panagia. Kako ima samo par hotela u većini slučajeva je posećuju turisti sa kamp prikolicama i nikada nećete naići na velike gužve. To je plaža sa sitnim peskom a osim uživanja u moru i obližnjoj tvrđavi možete i iskoristiti blizinu male luke Ormos Panagia i turističke brodove koji organizuju ture i obilazak Atosa. Na ovoj turi možete sa broda videti manastire Svete Gore što je jedinstven doživljaj.

Jagodina – grad kulture i turizma

destinacije

Smešten u centralnom delu Srbije, administrativni centar Pomoravskog okruga , grad Jagodina može da se pohvali odličnom infrastrukturom, privrednim potencijalima, kulturnim manifestacijama ali i brojnim turističkim atrakcijama . Bogatu turističku ponudu čine jedinstveni muzeji, prvi srpski akva park, zoo vrt, brojni restorani, vinarije, moderni šoping centri… Ali čini se da je najznačajnija gostoljubivost njenih meštana, koja doprinosi tome da se svaki gost u Jagodini
brzo oseti kao da je kod svoje kuće. Sa ubrzanim razvojem grada razvijala se i privreda, pa Jagodina danas može da se pohvali i brojnim domaćim i stranim fabrikama koje se nalaze na njenoj teritoriji. Čini se da su reči čuvenog srpskog komediografa Branislava Nušića bile potpuno tačne kada je centar Pomoravskog okruga u pitanju i da nije bez
razloga njegov junak, Jovanča Micić izgovorio onu čuvenu : “Ceo svet obiđoh, ali kao Jagodinu nigde ne nađoh!”

Na teritoriji koju danas obuhvata grad Jagodina, još u praistorijsko doba strujao je život o čemu svedoče mnogi arheološki nalazi koji se čuvaju u Zavičajnom muzeju. Zavičajni muzej je izrastao u značajnu kulturnu instituciju u gradu i šire koja prikuplja na desetine hiljada vrednih predmeta prirodnjačkog, arheološkog, istorijskog, etnološkog i umetničkog karaktera. Među eksponatima se posebno ističu retki praistorijski fosili, arheološki nalazi iz srednjevekovnog perioda ali i građa iz Prve srpske fabrike stakla, zbirke numizmatike i ordenja, stare i retke knjige. Zavičajni muzej pruža jedinstvenu priliku turistima da na jednom mestu saznaju o vekovnim tokovima života i rada na ovim prostorima.

Muzej naivne i marginalne umetnosti – posebno mesto u kulturnom miljeu Jagodine i spisku objekata spomenika kulture
zauzima Muzej naive. Muzej naive je postao nosilac očuvanja i afirmacije slikara naivaca, ne samo sa ovog područja, već i cele Evrope, a u skorije vreme i sveta. Stalna postavka Muzeja, mnoge monografije, katalozi, veliki broj izložbi u zemlji i inostranstvu ostaće trajna i vredna svedočanstva o likovnom nasleđu Jagodine. Od poznatih imena u Muzeju su izlagali svoje radove Janko Brašić, rodonačelnik Oparićke škole naive, Josip i Ivan Generalić, Ivan Rabuzin, Josip Lacković,
mnogi slikari Kovačićke škole naivne umetnosti i mnogi drugi. Pored Galerije i Muzeja naivne umetnosti, u Jagodini postoji i radi nekoliko privatnih galerija koje daju poseban pečat kulturnom stvaralaštvu grada.

Muzej voštanih figura – u najlepšem delu Jagodine, u sklopu turističko-sportsko-zabavnog kompleksa Potok Đurđevo brdo, 28. aprila 2008. godine otvoren je prvi i jedini Muzej voštanih figura u Srbiji, a šesti u Evropi. Muzej voštanih figura u Jagodini ima preko 30 eksponata, od istorije, crkve, politike, nauke, do kulture i sporta i predstavlja pravi bukvar istorije. U svojoj ponudi Muzej ima i raznovrsne suvenire, koji će vas podsećati na vašu posetu gradu Jagodini i ovoj interesantnoj ustanovi.

Zoološki vrt – otvaranjem prvog zoološkog vrta južno od Beograda, Jagodina je svakako postala jedan od značajnih turističkih centara u Srbiji. Kao i Akva park i Muzej voštanih figura takođe i Zoološki vrt se nalazi u turističko – sportskom kompleksu Jagodine. U njemu se nalazi preko 150 različitih atraktivnih životinja: bengalski tigrovi, lavovi, leopardi, pume, medvedi, lavovi, žirafa, zebre, kamile, kenguri, foke i mnoge druge. Ambijent Zoološkog vrta je prekrasno uređen i prostire se na površini od oko 2 hektara. Uređen je po najvišim svetskim standardima sa obučenim vodičima, pešačkim stazama, klupama za odmor, i velikim površinama pod travom i cvećem.

Gradski park Đurđevo brdo svojim preuređivanjem postao je najposećenije izletište u Jagodini i okolini. To je svojevrsna oaza zelenila i cveća, predviđen je za opuštanje, opremljena klupama za odmor, stazama za šetnju, dečijim zabavnim parkom. Park je u centralnom delu obogaćen prelepom letnjom pozornicom sa amfiteatrom za 1200 posetilaca. Svake godine u periodu od 1.maja. do kraja avgusta na letnjoj pozornici održavaju se kulturne manifestacije, koje su prilagođene svim ukusima. Građani Jagodine su u prilici da na Letnjoj sceni vide kako najslavnija imena srpskog glumišta, tako i najeminentnija imena iz sveta narodne, pop i ozbiljne muzike. Takođe, u okviru Letnje scene održavaju se i predstave za najmlađe gledaoce. Sva događanja na Letnjoj sceni su besplatna. Jagodinski vodopad koji je otvoren 29. juna, prvi je veštački vodopad u Srbiji i spada u red najvećih turističkih atrakcija u regionu. Vodopad je smešten u srcu izletišta Potok, koje pored Akva parka, Zoo vrta i Muzeja voštanih figura, čini sastavni deo jagodinskog turističkog kompleksa.
Visina vodopada je sedam metara, širina 12. Akva park u Jagodini je prvi akva park u Srbiji, koji je otvoren jula 2007.godine u najlepšem delu grada u okviru sportsko turističkog kompleksa. Prostire se na površini od 3,5 hektara. Sadrži sedam bazena za sportske i rekreativne aktivnosti sa vodenim atrakcijama za decu i sistemom tobogana ukupne dužine oko 600 metara. Od toga 6 tobogana je za odrasle, a 3 za mališane. Olimpijski bazen ispunjava sve uslove za održavanje plivačkih i vaterpolo takmičenja po propisima svetske plivačke federacije. Ceo akvapark je osvetljen reflektorima što omogućava održavanje i noćnih sportskih i kulturno-zabavnih manifestacija. U sastavu ovog centra nalazi se i više restorana za pripremu brze hrane, kao i za prodaju sladoleda, sokova i piva.

Verski turizam – osim kulturnog i zabavnog sadržaja, Jagodina je i centar verskog turizma, jer osim više gradskih i seoskih hramova, na teritoriji grada i okoline možete posetiti brojne srednjevekovne manastire. Jedan od najlepših primera Srpsko-Vizantijskog stila gradnje je centralna crkva u Jagodini – Hram posvećen Svetom Petru i Pavlu. U osnovi ima upisan ravnostrani krst. Crkva je teško stradala u drugom svetskom ratu. Prvih dana posle oslobođenja uspelo se da se sve privremeno dovede u red da bi se u njoj moglo služiti. Detaljna obnova, živopisanje i svestrano ulepšavanje doživela je ova
svetinja tek u naše dane.

Vinski turizam – osim proizvodnje voća i vinogradarska proizvodnja na jagodinskoj teritoriji ima dugu tradiciju. Primetan je sve veći broj individualnih proizvođača vina koji su registracijom svojih proizvoda postali prepoznatljivi ne samo u Srbiji već i na svetskom tržištu. Glavni vinski put, koji povezuje najbolje vinarije na teritoriji Jagodine prolazi kroz sela kao što su Vinorača, Međureč i Lozovik.

Više o Jagodini, kulturnim i turističkim atrakcijama, kao i privrednim potencijalima možete pročitati u besplatnoj publikaciji ,,Jagodina – grad kulture, turizma i privrede,,

Despotovac – spoj bogate istorije i čudesne prirode

destinacije

Na samo 130 kilometara od Beograda smešten je Despotovac, grad despota Stefana Lazarevića koji danas predstavlja centar gornje Resave. Malo je gradova u Srbiji koji mogu da se pohvale sa takvim spojem bogate istorije i čudesne prirode kao što je to Despotovac.

Najpoznatiji kulturno-istorijski spomenik ovog dela Srbije je Manastir Manasija. Manastir Manasija je svakako jedan od najznačajnijih spomenika srpske srednjevekovne kulture i pripada Moravskoj stilskoj grupi. Manastir je zadužbina Despota Stefana Lazarevića i izgrađena je između 1407. i 1418. godine. Odmah po osnivanju Manasija je postala kulturni centar despotovine. Resavska književna škola bila je čuvena po svojim prepisima i prevodima i posle pada despotovine-kroz ceo 15. i 16. vek.

Manastirski kompleks se sastoji od crkve, trpezarije i utvrđenja sa 11 kula, od kojih se najveća – DONŽON, ili Despotova kula, nalazi severno od crkve. Manastir Manasija je za vreme svog postojanja puno puta pustošena i razarana. Većina fresaka je nepovratno propala, a mozaik je samo delimično sačuvan. U donjim zonama pevnica očuvani su veličanstveni Sveti ratnici, a u gornjim scenama iz života Gospoda Isusa Hrista i njegove priče iz Jevanđelja. U oltarskoj apsidi naslikano je pričešće apostola i povorka Svetih otaca, među kojima i prvi srpski apostol – Sveti Sava.

Izvor Veliko vrelo i vodopad Veliki buk nalaze se u podnožju planine Beljanice. Zaštićeni su Uredbom Vlade Republike Srbije 1995. godine, kao Spomenik prirode Lisine koji predstavlja osobenu znamenitost fonda geo nasledja Srbije. Veliko vrelo pripada malobrojnoj grupi snažnih nekaptiranih kraških izvora i ističe se kao izuzetan primer gravitacionih vrela, dok vodopad predstavlja jedinstvenu pojavu među akumulativnim bigrenim vodopadima Srbije. Danas vodopad Lisine predstavlja jedno od omiljenih izletišta ne samo Despotovčana već i turista iz cele Srbije.

Vodopad „Prskalo“ je jedinstven vodopad u Srbiji koji se nalazi na 13 km od naselja Resavica u blizini Despotovca. Za mnoge turiste iz Srbije vodopad Prskalo je tajna koju tek treba otkriti.

Najpoznatiji turistički objekat svakako je Resavska pećina, koju godišnje poseti oko 50.000 ljudi. To je inače prva uređena pećina u Srbiji, koja preko 30 godina u svoja nedra prima sve ljubitelje prirodnih lepota. Resavska pećina je jedinstven speleološki objekat. Otkrivena je 1962 godine, nakon 10 godina ispitivanja i uređivanja otvorena je za posetioce 22 aprila 1972 godine. Istraživanja su izvodili speleolozi iz Novog Sada i Beograda na čelu sa prof.dr. Jovanom Petrovićem. Ispitano je oko 4500 metara hodnika, prohodna staza za posetioce je duga 800 metara. Spiralna staza kojom se kreću posetioci prolazi kroz 8 dvorana smeštenih u dva nivoa.

Senjski Rudnik, osnovan 1853. godine, najstariji je aktivni rudnik mrkog uglja u Srbiji i predstavlja najstariju očuvanu industrijsku oblast. U periodu od izgradnje železnice 1892. godine, koja je povezala ovaj rudnik uglja sa centralnom Srbijom, do početka II svetskog rata 1941. godine, Senjski Rudnik je bio jedna od najperspektivnijih oblasti u zemlji. Rudarsko naselje Senjski Rudnik izgrađeno je na šumovitim brdima iznad kompleksa rudnika uglja. Naselje je tipično za industrijske zajednice kasnog 19. i ranog 20. veka, a očuvane su stambene zgrade, škola, Dom kulture, crkva, zgrada železničke stanice, restoran i bolnica. U ovakvom jedinstvenom industrijskom pejzažu četiri objekta koriste se kao deo muzejskog kompleksa: upravna zgrada iznad Aleksandrovog potkopa, radionica, Muzej ugljarstva i izvozni toranj sa parnom mašinom. Na prostoru između ovih zgrada nalazi se park sa teškim mašinama i velikim predmetima korišćenim u rudarskim oknima Senjskog Rudnika i drugih rudnika Srbije.

Despotovac je mesto održavanja mnogih manifestacija, ali dogadjaj koji izaziva najviše pažnje svakog leta je viteški turnir. Ova jedinstvena manifestacija se održava zadnjeg vikenda u avgustu svake godine i dovodi zaljubljenike u srednji vek iz celog sveta.

Trajanova tabla – misterija istočne Srbije

destinacije

Kao deo operacija protiv Dačana (teritorija današnje Rumunije), rimski carar Trajan je sagradio put od Beograda kroz Đerdapsku klisuru, sve do mesta gde je podigao most na Dunavu (Trajanov most).

Gradnju puta je završio 103. godine, a ceo posao je ovekovečen pločom sa natpisom. Ploča je poznata kao Trajanova tabla (Tabula Traiana). Na tabli je uklesan tekst na latinskom, koji u prevodu glasi: IMPERATOR CEZAR, BOŽANSKOG NERVE SIN, NERVA, TRAJAN AVGUST GERMANIK, VRHOVNI SVEŠTENIK, ZASTUPNIK NARODA PO ČETVRTI PUT, SAVLADAVŠI PLANINSKO I DUNAVSKO STENJE, SAGRADI OVAJ PUT.

Izgradnjom hidroelektrane Đerdap (1969.), rimski put je potopljen, a da bi Trajanova tabla bila sačuvana, odlučeno je da bude isečena i da se podigne 50 metara više. Vidljiva je samo sa Dunava. Izgradnjom hidroelektrane Đerdap, rimski put – jedini kopneni prilaz je potopljen, te je lokalitet vidljiv samo sa Dunava. Lokalitet je pod zaštitom Republičkog zavoda za zaštitu spomenika kulture, kao nepokretno kulturno dobro od izuzetnog značaja. Za sve planirane sadržaje potrebna je saglasnost nadležnog Zavoda za zaštitu spomenika u Nišu. Za više informacija o obilascima i potencijalima Kladova i Djerdapa posetite sajt turističke organizacije opštine Kladovo.